Author :
Abstract
Bu makalede Rama, Sita, Lakşmana, Hanuman ve Ravana örnekliğinde Hinduların ideal dini ve sosyal hayatının nasıl idame ettirmesi gerektiğini örnekleyen Ramayana destanı ele alınacak olup, karakterlerin durumlar karşısında tutum ve davranışlarının neleri ifade ettiğine değinilmeye çalışılacaktır. Karakter analizine geçmeden önce Ramayana destanının ve yazarının bir analizi yapılacak; Hindulardaki yeri ve önemi tayin edilecektir. Karakter analizinde ise Rama ile örneklenen dharma’ya uygun davranışların neler olduğu; Sita ile Hindu kadınının kocasına nasıl davranması gerektiği; Lakşmana ile kardeş bağının nasıl olması gerektiği; Ravana ile adharma davranışların sebep ve sonuçları tayin edilmeye çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
In this essay, we are to assess how Hinduism describes an ideal form of religiosity through social life and what are the necessary elements of it by focusing on narrative embodied in Ramayana figures as one of the main resources of the myth represents the attitudes and behaviors. Before the characteristics of figures get defined, we try to analyze the epic and its authors. Also, we debate about the importance of this epic among the Hindu community and its role in their lifestyle. And finally, we try to define the religious reality that could be seen in Heroes life and make some interpretations about these attitudes and behaviors which are essential in Hinduism.
Keywords
- 3 Rşi Narada’nın Rig Veda ilahilerini kompoze edildiğine inanılır ve aynı zamanda adı Atharvaveda’da da geçmektedir. W.J. Johnson, A Dictionary of Hinduism, Oxford University Press, New York, 2009 s.216.
- 9 Agnipravesha, ateşe girmek anlamına gelmektedir. Sita iffetini kanıtlamak için ateşe gir- miştir. Dul kalan kadının ateşe girmesi olan Sati uygulamasında da kullanılmış olmakla birlikte metin ve uygulamalara göre değişiklik göstermektedir. Bkz. James Lochtefeld, The illustrated Encyclopedia of Hinduism, The Rosen Publishing Group, New York, 2002, s. 16.
- 12 Hint mitolojisinde bir tür cinler ve kötü ruhlar topluluğudur. Kırmızı saçlı, kırmızı gözlü ve sivri dişli olarak tasvir edilmektedir. W. J. Johnson, A Dictionary of Hinduism, Oxford University Press, New York, 2009, s. 258. Kaynaklar
- Brockington J. (1998). The Sanskrit Epics, Leiden: Brill.
- Cirlot, J. E. (1971). A Dictionary of Symbols, London: Routledge.
- Johnson, W. J. (2009). A Dictionary of Hinduism, New York: Oxford University Press.
- Kaya, K. (1992). “Hint Masal ve Efsanelerinde "Havada Uçma" Motifi ve Vimanalar”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, V: 1.
- Kaya, K. (2002). Hint Destanları, Ankara: İmge Kitabevi.
- Kaya, K. (2003). Hint Mitolojisi Sözlüğü, Ankara: İmge Kitabevi.
- Kutlutürk, C. (2014) “Hindu Dinî Geleneğinde Rama Avatarasının Örnekliği”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 55:1.
- Lal, B. B. (2008). Rama: His Historicity, Mandir and Setu, New Delhi: Aryan Books.
- Lochtefeld, J. (2002). The illustrated Encyclopedia of Hinduism, New York: The Rosen Publis- hing Group.
- Narayan R. K. (2006). The Ramayana, New York: Penguin Books.
- Ramayana Destanı (1975). çev. Ömer Rıza Doğrul, İstanbul: Nakışlar Yayınevi.
- Ramayana Destanı (2002). çev. Korhan Kaya, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Rao, V. N. (2005) “Ramayana”, Encyclopedia of Religion, XI, USA: Thomson Gale.
- Ruben, W. (1946). “Hint Epopelerine Dair” Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, IV: 2.
- Whaling F. (1980). The Rise of the Religious Significance of Rama, Delhi: Motilal Banarsidass Publications.
- Winternitz, M. (1981). A History of Indian Literature, Delhi: Mothilal Banarsidass Publications.
