Author :
Abstract
Özet
Bu çalışmada resim sanatı içerisinde figüre farklı bir yaklaşım getiren rückenfigür tekniği üzerinde incelemelerde bulunulmuş, aynı zamanda teknik, portreye de yeni bir anlayış getirdiğinden farklı tanımlamalara gidilerek karşılaştırmalı olarak metne aktarılmıştır. Figüre ve beraberinde portreye olan yaklaşımın farklılık göstermesi, bilinenin aksine resimsel ifadenin farklı ve yeni bir oluşumu olması çalışmanın konusunu oluşturmada etkili bir unsur olmuştur. Sanat tarihinin bilinen en eski dönemlerinden bu yana genellikle karşıdan, profil olacak şekilde figüre yaklaşım sergilenmiş, yapılan portrelerde bu duruma örnek olmuştur. On sekizinci yüzyılın sonuyla başlayan Romantizmin sanatçının ifade biçimini ve bakış açısını etkilemesiyle yeni bir anlayış doğmuştur. Alman Romantizminin de doğa ve insan ilişkisi anlamında bireye dönük yaklaşımı ve Caspar David Friedrich’in bu manada ürettiği eserlerde; yalnızlık, insanın aciziyeti, melankolik atmosfer gibi unsurları barındırması dönem içinde incelenmeye değer nitelikte olmuştur. Söz konusu unsurları yansıtırken ressam, rückenfigür olarak adlandırılan tekniği uygulamasıyla resme yeni bir bakış açısı getirmiştir. Resim düzleminde sırtı dönük olarak konumlandırılan figürle alımlayıcının kendini onun yerine koymasını sağlayan teknik, sanatçının eserlerinde etkili bir biçimde kullanılmıştır. Kendi döneminin dışında pek çok ressamın da kullandığı teknik, sinemada özellikle film afişlerinde kullanılmıştır. Yapılan çalışmayla rückenfigür tekniğinin hem figüre hem de portre tekniği olarak resim sanatına yeni bir yorum getirirken sanatın diğer alanlarında da etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
Keywords
Abstract
Abstract
In this study, examinations were made on the squat figure technique, which brings a different approach to the figure in the art of painting, and at the same time, the technique was transferred to the text in a comparative way by making different definitions. because it brings a new understanding to the portrait. Contrary to what is known, the difference in the approach to figure and portrait, the fact that pictorial expression is a different and new formation has been an effective factor in creating the subject of the study. Since the earliest known periods of art history, the figure has been approached as a front profile and this has been an example for portraits. Romanticism, which started at the end of the eighteenth century, affected the artist's expression and perspective, and a new understanding was born. In the individual-oriented approach of German Romanticism in terms of nature and human relationship, and in this sense, in the works produced by Caspar David Friedrich; It has been worth examining throughout the period when it contained elements such as loneliness, human desperation, and a melancholic atmosphere. While reflecting the aforementioned elements, the painter applied the technique called rückenfigure, giving the painting a new perspective. The technique that enables the buyer to put himself in his place with the figure positioned with his back turned on the painting plane has been used effectively in the works of the artist. The technique, which was used by many painters outside of its own period, was used in cinema, especially in movie posters. With the study, it was concluded that the rückenfigur technique brought a new interpretation to the art of painting both as a figure and a portrait technique and was also effective in other areas of art.
