Popüler kültür zararsız görünen salt sıradanlaştırıcı etkisinin dışında ideolojilerin yaygınlaştırılmasında bir araç olarak da kullanılabilmektedir. 1900’lü yıllarda Türkiye’de modernleşme çabalarının yüzü olarak görülen kadın, popüler kültürün ilk imgeleri olarak okunabilecek bazı davranışları sergilemeye yönlendirildi. Bu çalışmada Sebilürreşad dergisinin (1923-1925) ilk popüler kültür imgelerine karşı geliştirdiği tutum, Adorno’nun modern çağdaki kadınla ilgili eleştirel düşünceleri çerçevesinde değerlendirilecektir. Çalışmayla amaçlanan, Müslüman düşünürlerin ürettiği fikirlerin popüler kültüre eleştiri getirebilme direnci olduğunu ortaya koymaktır. Böylelikle modernizmin sınırsız imkanlar sunarak geleneğe bağımlılıktan azade kıldığını iddia ettiği kadının aslında popüler kültür aracılığıyla kültür endüstrisine bağımlı hale geldiği açığa çıkacaktır.
In addition to the mere banalizing effect that seems to be harmless, popular culture can also be used as a means of spreading ideologies. In 1900, women seen as the face of modernization efforts in Turkey female, were guided to exhibit some of the behaviors that can be read as first images of popular culture. In this study, the attitude developed by Sebilürresad magazine (1923-1925) against the first popular culture images will be evaluated within the framework of Adorno’s critical thoughts about modern age women. The aim of the study is to show that Muslim conception has the strength to brin criticism to popular culture as a tool of modernism. Thus, parallel to Adorno’s ideas, it will be revealed that the woman, who is claimed to be freed from traditional ties, has been and can be transformed into a commodity of the culture industry through popular culture by offering unlimited possibilities of modernism.