Author :
Abstract
İlk insan Hz. Adem’le birlikte dünya hayat insanoğlu için bir yaşam alanı olmuştur. İnsan kendisine tahsis edilen bu yerde başıboş bırakılmamıştır. İnsanı var eden yaratıcı, insanlara içlerinden seçtiği şahısları elçi olarak görevlendirmiştir. Böylece yaratıcı insana dünya hayatında bir takım kurallar muvazenesinde yaşaması gerektiğini gönderdiği elçi vasıtasıyla bildirmiştir. Hz. Adem’den itibaren her topluluğa içlerinden elçiler gönderilmiştir. Bu elçilerin sonuncusu olan Hz. Muhammed’de yine yaratıcı tarafından insanlığa gönderilmiştir. Hz. Muhammed’e bu görevi esnasında Kur’an yirmi üç sene zarfında nâzil olmuş- tur. Nâzil olan ayetlerin bazı toplumsal hadiselerden sonra nâzil olması ve bu nüzûlün tedrici olması yeni bir toplumun inşasını kolaylaştırmıştır. Zira söz konusu toplum inanç, ahlak ve hukuk gibi alanlarda yozlaşmış ve ilahi iradeyle bağlarını koparmıştı. Bu sebeple birçok alanda yozlaşmış olan bu toplumun Kur’an ile yeniden ilahi iradenin çizdiği çizgiler içerisine çekilmesi gerekiyordu. İşte bu doğrultuda Kur’an ile toplumun yeniden inşası sağlandı.
Keywords
Abstract
Life of the World has been a living area for mankind along with The frst man, Adam. Human weren’t lef stray allocated at this place himself. Creatve has commissioned a person who selected as ambassadors. So creatve have been reported which human should live according to a set of rules life of the World. Every community has been sent ambassadors of them from Adam. Muhammad who this is the last Messenger has been sent humanity by creator. Quran has been revealed twenty-three years. Sometmes, verses has been revealed afer a series of events. Of this new situaton has facilitated the constructon of a society. Because the society in queston had severed tes with divine will such as faith, morality and law in areas. Thus these corrupt society in all areas had to be pulled into lines drawn by divine will with the Quran. Here, in this directon, Quran and society was provided to reconsttuton.
Keywords
- Ateş, S. (1998). “Oruç”, Kur’an Mesajı İlmi Araştırmalar Dergisi, Sayı: 3.
- Belâzürî, E. (1996). Ensâbü’l-eşrâf, Beyrut.
- Bilgin, V. (2005). “Câhiliye’den İslâm’a Geçiş: Tebliğ ve Sosyal Akışkanlık”, Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, C. 14, Sayı: 1, Bursa.
- Buhârî, E. (1992). Sahîhu’l-Buhârî, İstanbul.
- Çiçek, H. (1994). “Nüzûl Sebebine Göre Gündelik Hayatın İslamileştirilmesi”, Yüzüncü Yıl Üni- versitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1/1, Van.
- Demirci, M. (2008). Nas-Olgu İlişkisi Bağlamında Kur’an’da Sosyal Gerçeklik, İstanbul.
- Doğan, İ. (2008). Sosyoloji Kavramlar ve Sorunlar, Ankara: Pegem Akademi.
- Ersöz, İ. (1988). “Kur’an’da İfk Olayı”, Diyanet Dergisi, 24/1, Ankara.
- Ertürk, R. (2005). “Kur’an’ın bireysel Hayatı İnşâsı”, VII. Kur’an Sempozyumu Kur’an ve Müslü- manlar, 15-16 Mayıs 2004/Kayseri, Ankara: Fecr Yayınları.
- Fayda, M. (2000). “İfk Hadisesi”, DİA, XXI, 507-508, İstanbul.
- Hanbel, A. (1995). el-Müsned, Kahire: Dârü’l-Hadis.
- Hâzin, A. (1979). Lübâbü’t-te’vîl fî meâni’t-tenzîl, Beyrut.
- http://www.netpsikolog.com/gelisimde-temel-kavramlar-hazirbulunusluk.html, 10:34, 08.06.2012.
- İbn Atıyye, E. (1993). el-Muharrerü’l-vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-azîz, Lübnan: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiy- ye.
- İbn Ebî Hâtim, A. (1997). Tefsîrü’l-Kur’ani’l-Azîm: müsneden ‘an Resûlullah ve’s-sahâbe ve’t- tabiin, , Mekke: Mektebetu Nizâr Mustafa el-Bâz.
- İbn Kesîr, İ. (1993). Tefsîrü’l-Kur’ani’l-‘Azîm, Beyrut.
- İbn Mâce, K. (1992). Sünenu İbn Mâce, İstanbul.
- Kara, S. (2011). “İfk Olayının Etkileri ve Olayla İlgili Ortaya Konan Tavırlar” Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 15.
- Kurtubî, E. (1967). el-Câmi’ li-ahkâmi’l-Kur’an, Mısır.
- Mûkatil, S. (2003). Tefsîru Mukatil b. Süleyman, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye.
- Müslim b. el-Haccac, N. (1992). Sahihü’l-Müslim, İstanbul.
- Nesefî, A. (1984). Tefsîrü’n-nesefî, İstanbul: Kahraman Yayınları.
- Râzî, F. (1997). Tefsîr-i kebîr= Mefâtihü’l-gayb, y.y.
- Sa‘lebî, N. (2002), el-Keşf ve’l-beyân fî tefsiri’l-Kur’an=Tefsirü’s-Sa‘lebî, Beyrut: Dâru İhyâi Türâsi’l-Arabî.
- Suyûtî, C. (1985). el-İtkân fî ulûmi’l-Kur’ân, Kahire: Dârü’t-Türas.
- Suyûtî, C. (1989). Târîhü’l-hulefâ, Beyrut.
- Suyûtî, C. (2003). ed-Dürrü’l-mensûr fi’t-tefsîri’l-me’sûr, Kahire: Merkezü Hicr.
- Taberî, C. (2001). Câmiü’l-beyân fî tefsiri’l-Kur’ân, Kahire: Dâru Hicr.
- Taberî, C. (1967). Tarihu’t-Taberî, Kahire.
- Tirmîzî, M. (1996). el-Câmiü’l-kebîr, Beyrut.
- Vatandaş, C. (2009). “Kur’an’ın Hayata Müdahalesi (Bireyin ve Toplumun İnşası)” XI. Kur’an Sempozyumu Kur’an ve Risalet, Fecr Yayınları, 25-26 Ekim/Samsun.
- Yenilmez, K. ve Kakmacı Ö. (2008). “İlköğretim Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Matematikteki Hazır Bulunuşluk Düzeyi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 16/2, Ekim.
