Küreselleşmenin tetiklediği çocuk işçiliğinin ekonomik ve kültürel dalgalanmalar sürecinde risk boyutları ve önemi artmaktadır. Gerçekten çocuk işçiliğinin ortadan kaldırılmasına ilişkin ILO liderliğinde, 1992 yılından itibaren hükümetlerce sürdürülen bütün çabalarına rağmen çocuk işçiliği sorunu bütün Dünya da, gelişmemiş ve gelişmiş ülkelerin gelecekleri için tehdit olmaya devam etmektedir. Çalışan çocukların psiko-sosyal sorunları nedeniyle başta madde ba- ğılılığı olmak üzere suça artan oranda karıştıkları gözlenmektedir. Bütün dünya ülkelerinde olduğu gibi ülkemizde de birçok çalışan çocuk fizik ve psikolojik vb. istismar tehlikelerine maruzdurlar. 1992 yılında ILO /IPEC programına katlan Türkiye’de, çocuk işçiliği ile mücadele konusunda IPEC program çerçevesinde ÇSGB koordinatörlüğünde başarılı projeler yürütülmüştür. Bunlardan biri de öncelikli riskli alanlardan sanayideki çalışan çocukların sorunlarına ilişkindir. Araştırmalar göre, sanayide çalışan çocuklar yasal koruma nedeniyle her ne kadar sokak,tarım vb informel sektörde çalışan çocuklar kadar olmasa da, küçümsenmeyecek düzeyde kişisel gelişim ve psikolojik gelişim sorunları yaşamaktadırlar. Bu olumsuz bulguların oluşmasında başta moral değerlerinin çökmesi, empati gibi bir çok sosyal ve ekonomik sebepler vardır. Özelde Türkiye deki sanayideki çocuk çalışmasının en önemli risk nedeni çocukların çalıştığı işyerlerinin genelde küçük alt yapılarının yetersiz ve işgücü eğitim düzeylerinin düşük olmalarıdır. Bu çerçevede makalede, dünyada ve Türkiye’deki çocuk işçiliğine ilişkin bilgi verilmesinin yanında, sanayide çalışan çocukların maruz kaldığı sosyo-psikolojik ve kişisel gelişimlerine ilişkin riskler çözüm yolları ve empatinin önemi üzerine değerlendirmeler yapılacaktır.
The sicnifcant and risk dimensions of child labour that is triggered by globalizaton have increased in the process of economic and cultural fluctuatons. Despite great efforts made by governments in order to eliminate child labour in the leadership of ILO from 1992 onwards, it stll remains as a threat all over the world for the future of the underdeveloped and developing countries. It is observed that working children is increasingly involved in crimes, in partcular drug addicton, due to socio-psychological problems. As in all other countries in the word, a great many working children in Turkey are exposed to physical abuse, psychological abuse and so on. In Turkey which partcipated in the program of ILO/IPEC, some successful projects were carried out in coordinaton with the Ministry of Labour and Social Security within the framework of IPEC project to struggle against child labor. According to researches,children working in industry have experienced considerable amount of personal development and psychological development problems compared to those working in the streets, agriculture and informal sector exct. In the formaton of these negatve fndings, there are such problems as the collapse of moral values, empathy and so on. Turkey’s case is special in this use since the most important risk cause of child labor at industry is that the businesses children work are small ones and the infrastructure of them are not adequate and labor force training levels are also low. In this sense, the current study aims at informing about child labor both in the world and in Turkey, and investgatng the risks with regard to sociopsychological and personal developments children working at industry expose to by putng ways of solutons with the importance of empathy.