Like all other prophets
assigned to guide the human being, Muhammed used a strongly effectve,
reasonable and moderate style of speech both in his relatonships with people
and in his mission of advice. He always considered the positon, situaton and
psychology of his audience during his speech. Since he had an advice-andeducaton-focused mission, he paid much atenton to be gracious, sof and
modest when he talked. He avoided not only extravagance and understatement
but also empty and needless talk. In every circumstance, his style of speech
and propriety took place under a divine supervision.
@article{2011,title={SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI},abstractNode={},author={ -Necmeddin ŞEKER },year={2011},journal={Toplum Bilimleri Dergisi}}
-Necmeddin ŞEKER . 2011 . SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI . Toplum Bilimleri Dergisi.DOI:null
-Necmeddin ŞEKER .(2011).SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI.Toplum Bilimleri Dergisi
-Necmeddin ŞEKER ,"SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI" , Toplum Bilimleri Dergisi (2011)
-Necmeddin ŞEKER . 2011 . SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI . Toplum Bilimleri Dergisi . 2011. DOI:null
-Necmeddin ŞEKER .SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI. Toplum Bilimleri Dergisi (2011)
-Necmeddin ŞEKER .SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI. Toplum Bilimleri Dergisi (2011)
Format:
-Necmeddin ŞEKER . (2011) .SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI Toplum Bilimleri Dergisi
-Necmeddin ŞEKER . SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI . Toplum Bilimleri Dergisi . 2011 doi:null
-Necmeddin ŞEKER ."SÖZLÜ İLETİŞİMDE NEBEVÎ METOT HZ. MUHAMMED’İN (AS) KONUŞMA ÜSLUBU VE ADABI",Toplum Bilimleri Dergisi(2011)
2. Sözün özünü söyleme ya da az sözle çok mana ifade etme demektir. Bkz. İbn Recep el- Hanbelî, Cevâmiü’l-Hikem fi Şerhi Hamsine Hadîsen min Cevâmiü’l-Kelim, Dârü’t-Türâs, TS. s 2; Uzun, Ahmet (2008) Sahihi Buhari’deki Cevamiu’l-Kelim Nitelikli Hadislerin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
3. Bu konuda yapılmış bazı çalışmalar için bkz. Eren Şadi, (1999) Güzel Konuşmanın Sırları, İstanbul, Nesil Yayınları; Kazan, Ramazan, (2005) Edebî Üslup Açısından Hadis Metinleri, Isparta, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Basılmamış Doktora Tezi); Bayraktar, İbrahim, (1993) Edebî ve İlmî Açıdan Hadis, İzmir, Işık Yayınları, ; Dölek, Âdem, (2001) Edebî Açıdan Hadislerde Teşbih ve Temsiller, Erzurum. Ekev Yayınları; Kazancı, A. Lütfü, (2010 ) Peygamberimizin Hitabeti, İstanbul, Ensar Neşriyat.
5. Bu tür hadislerin ayrıntılı değerlendirmeleri için bkz. Uzun, (2008) Sahihi Buhari’deki Cevamiu’l-Kelim Nitelikli Hadislerin Değerlendirilmesi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Acar, Baltaş, Z. (1994) Bedenin Dili, İstanbul, Remzi Kitapevi.
Acluni, (1988). Keşfu’l Hafa ve Muzîlu’l- Elbas An Ma İştehere Mine’l- Ehadisi Ala Elsineti’n- Nas, Beyrut, Daru’l Kutubi’l İlmiye.
Ahmed b. Hanbel (1992) el-Müsned, İstanbul, Çağrı Yayınları.
Aydınlı, A. (1987) Hadis Istılahları Sözlüğü, Timaş, Yayınları, İstanbul,
Bayraktar, İ. (1993) Edebî ve İlmî Açıdan Hadis, İzmir, Işık Yayınları.
Bayraktutar, M. (1998) Hadislerde Mecâzî Unsurlar ve Yorumu, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Buharî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmâil (1992) el-Câmiu’s-Sahîh, İstanbul, Çağrı Yayınları.
Câhız, Ebû Osman Amr b. Bahr (1975) el-Beyân ve’t-Tebyîn, (tah:Abdusselâm Muhammed Hârûn), Kahire, Mektebetü’l-Hâncî.
Dârekutnî, Ali b. Ömer Ebu’l-Hasen (1966) es-Sünen, Beyrut, Dâru’l-Marife. Dölek, A. (2001) Edebî Açıdan Hadislerde Teşbih ve Temsiller, Erzurum, Ekev Dergisi.
Ebu Davud, Süleyman b. el-Eşa‘s (1992) Sünen, İstanbul, Çağrı Yayınları.
Eren, Ş. (1999) Güzel Konuşmanın Sırları, İstanbul, Nesil Yayınları.
Hoşab, F. (2008) Nebevî Davet Ve Propaganda, İstanbul, Buruc Yayınları.
İbn Salah, ( 1986) Ulûmu’l- Hadis, Dımeşk, Daru’l Fikr.
Karataş, M. (2010) Hz. Peygamber (as)in Beden Dili, İstanbul, Nun Yayıncılık.
Kazan, R. (2005) Edebî Üslup Açısından Hadis Metinleri, Isparta, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Basılmamış Doktora Tezi).
Kavaklıoğlu, M. (2010) Nazik Olmayan Bazı Söz ve Davranışlar Karşısında Hz. Peygamber, Hitit Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18, 25-60.
Kazancı, A.L. (2010) Peygamberimizin Hitabeti, İstanbul, Ensar Neşriyat.
Macid, Y. (2006) İletişimde Model Olarak Hazreti Muhammed, İstanbul, Yeni Akdemi Yayınları.
Mâlik b. Enes, (1992) el-Muvatta, İstanbul, Çağrı Yayınları.
Müslim, Ebu’l-Hüseyin b. el-Haccâc (1992) el-Camiu’s-Sahîh, İstanbul, Çağrı Yayınları.
Nesaî, Ebû Abdirrahman b. Şua‘yb (1992) es-Sünen, İstanbul, Çağrı Yayınları.
Şeker, N. (2011) İslam Kültürü ve Değişim Bağlamında Sünnet Algısı, EKEV Akademi Dergisi, 47, 175-194.
Tirmizî, Ebu İsa Muhammed b. İsa (1992) es-Sünen, İstanbul, Çağrı Yayınları.
Uzun, A. (2008) Sahihi Buhari’deki Cevamiu’l-Kelim Nitelikli Hadislerin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.