Author:
Abstract
İslam dünyasında vasiyet bırakmak bir gelenektir. Bunda dinin tavsiyeleri en önemli etkendir. Ayrıca vasiyet bırakmak insanî bir davranıştır. İslam dünyasında öne çıkan birçok âlim, vasiyet yazmıştır. İslam filozofları da vasiyet yazma geleneğine uymuştur. İslam filozoflarının vasiyet yazmalarında dinî sebepler kadar felsefi mirasın da etkisi olmuştur. Zira kendilerinden önce, gerek Batlı gerekse de İslamî kaynaklarda Antik Yunan’ın önde gelen filozoflarından Sokrates, Platon ve Aristoteles’e ait olduğu ileri sürülen vasiyetler vardır. İslam filozoflarının bu vasiyetlerden etkilenmiş olduklarını düşünebiliriz. İşte bu çalışmada İslam filozof ve düşünürlerinden İbn Miskeveyh, İbn Sina, Gazâlî, Sühreverdî, Fahrettn Râzî, İbn Seb‘în, Mevlâna ve Sadreddin Konevî’nin vasiyetleri ele alınmıştır. Bu vasiyetler şekil ve içerik bakımından tahlil edilmiş, karşılaştırmaları yapılmış ve İslam ahlak felsefesi bağlamında değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Ayrıca bu vasiyetlerin, İslam ahlak felsefesinin kaynaklarına, kısa ve öz metinler olarak ilave edilmesi gerektiği de önerilmiştir.
Keywords
Abstract
Leaving a testament or will is a culture in Islamic world. The religious’ advices are most important factor in that. Leaving testament/will is also a human behavior. Many scholars outstanding in Islamic world wrote testaments. Islamic philosophers have followed this traditon of writng or leaving testament as well. Not only religious factor but also philosophical heritage had an impact on Islamic philosophers’ writng testaments. Because, before them, in both Western and Islamic sources, there are testaments propounded to belong to Socrates, Plato and Aristotle, famous philosopher of Ancient Greek. We can estmate that Islamic Philosophers was affected from these testaments. Here, in this study, the testaments of some Islamic philosophers such as Ibn Miskawayh, Ibn Sina, Ghazâlî, Suhrawardî, Fakhr ad-Din ar-Râzî, Ibn Sab’în, Mawlâ- na, Sadreddin Konawî are evaluated. These testaments are analyzed and compared with one another in point of form and content, and are evaluated in the context of Islamic moral philosophy. Moreover, it is proposed that it is necessary to add these testaments to the sources of Islamic moral philosophy as short and concise texts.