Author :
Abstract
İnsanın en temel özelliklerinden biri sosyal bir varlık oluşudur ki; toplum içinde doğar, yaşar ve ölür. Bireylerin tutum ve davranışlarının oluşmasında içinde yaşadığı toplumun etkisi oldukça büyüktür. Toplumsal yaşamın vazgeçilmez unsurlarından biri olan din olgusu da bireylerin siyasal, sosyal, kültürel ve iktisadi olarak yaşamı anlamlandırmalarında işlevsellik göstermenin yanında kimlik inşa sürecinin de temel belirleyicilerinden biri olarak öne çıkmaktadır. Bireysel ve sosyal yaşamın temel unsurlarından biri olarak değişim, toplumsal hayatı tüm boyutları ile etkileyebilmektedir. Sosyal yaşamın iki temel olgusu; din ve değişim, süreç içinde etkileşebilmektedir. Söz konusu durum Türk toplumu üzerinden analiz edilmeye çalışırken otorite-değişim-din ilişkileri üzerinde durulacaktır. Türk toplumunda değişim süreçlerinin ve isteklerinin tavandan tabana doğru geliştiği, tabandan tavana doğru bir arzunun oluşmadığı gerçeğinden yola çıkılarak bunun altında yatan sebepler tartışılacaktır. Bu bağlamda Türk toplumunda varlığını sürdürdüğüne inanılan dört temel unsur üzerinde durulacaktır. Söz konusu unsurlar; takdiri ilahi düşüncesi, otoriteye yüklenen kutsallık fikri, biat kültürü ve eleştirel düşüncenin gelişmemesi şeklinde belirlenmiştir. Böylece Türk toplumunda değişimlerin niçin bir taban hareketine dönüşmediğinin zihinsel arka planı okuması gerçekleştirilecektir.
Keywords
Abstract
One of the most fundamental characteristics of human beings is that they are social beings; they are born, live and die in society. The society in which individuals live has a great influence on the formation of their attitudes and behaviors. The phenomenon of religion, which is one of the indispensable elements of social life, stands out as one of the main determinants of the identity construction process as well as being functional in individuals' political, social, cultural and economic meaning-making of life. As one of the fundamental elements of individual and social life, change can affect social life in all its dimensions. Religion and change, two fundamental phenomena of social life, can interact in the process. While trying to analyze this situation through Turkish society, the relations between authority-change-religion will be emphasized. The underlying reasons for this will be discussed, starting from the fact that change processes and desires in Turkish society develop from the ceiling to the bottom, and that there is no desire from the bottom to the ceiling. In this context, four basic elements that are believed to persist in Turkish society will be emphasized. These elements are the idea of providence, the idea of sacredness attributed to authority, the culture of subservience and the lack of critical thinking. Thus, a reading of the mental background of why the changes in Turkish society have not turned into a grassroots movement will be realized.
