Author :
Abstract
Bu makalede Yunus Emre’nin tasavvufi yönü ve eğitimci kişiliği incelenmiştir. Makale, eserleri baz alınarak hazırlanmış ve ayrıca alanda ki kitaplar, makaleler ve yapılan incelemeler doğrultusunda da şekillendirilmeye çalışılmıştır. Tasavvufi yönü; mensup olduğu tarikattan, döneminde etkilendiği sufilerden, tasavvufi görüşünden faydalanılarak ele alınmıştır. Eğitimci kişiliği ise beyitlerinde bahsedilen kavramlara, halkı irşad ediş şekline, önemsediği kavram ve düşüncelere göre şekillendirilmiş ve eğitimsel bir perspektif oluşturulmuştur. Yunus Emre’nin tasavvufi anlayışı hem yaşayış şeklini, hem etrafında ki kişileri, hem eğitimsel yönünü hem de kimliğini etkilemiş; çağında ki ve çağımızda ki tüm insanlara ışık tutan, yol gösteren bir kaynak olmuştur. Sevgiyi temel alan tasavvufi ve eğitimci kimliği kalbi etkilenimin ne kadar önemli olduğunu gösterirken; Yunus Emre’yi sevgi ve aşk kavramı ile bir bütün olarak ele almamız gerektiğini göstermiştir
Keywords
Abstract
In this article, Yunus Emre’s sufism and educational personality were examined. The article has been prepared on the basis of its works and also tried to be shaped in the direction of books, articles and examinations made in the field. His sufi personality has been discussed by benefitted from the religious order that he was a member, the sufies who influenced during his time and taking advantage of his sufism vision. The educational personality is shaped according to the concepts mentioned in his couplets, the way of the showing the right path to the people, the concepts and thoughts he cares about and thus an educational perspective is created. Yunus Emre’s mystical understanding influenced both the way of life, the people around him, educational orientation and his personality. It is a source that guides and shows the right path all people in past and our age. His sufi based İslam mysticism based on love and his educational identity shows how the heart affecting is important. It shows us the necessity of handling of Yunus Emre as a whole with the concept of affection and love in terms of sufism and education.
Keywords
- Kaynaklar Alıçlı, S. (1966). Yunus Emre'de İnsanlık. Türk Yurdu , 117-120. Aydın, M. (1995). Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri: Yunus'tan Mesajlar. (İ. Baş
- tuğ, Dü.) Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Aydın, M. (1995). Yunus Emre, Nasreddin Hoca ve Hacı Bektaş Veli Düşüncesinde Hoşgörü: Yu
- nus Emre'nin Dünyası ve Hoşgörü. (Ş. Özdemir, Dü.) Ankara: Ümit Yayıncılık. Ayhan, H. (1982). Eğitime Giriş ve İslamiyet'in Eğitime Getirdiği Değerler. İstanbul: Damla Ya
- yınevi. Coşan, M. E. (1995). Yunus Emre ve Tasavvuf. (M. Erkaya, Dü.) İstanbul: Seha Neşriyat. Çubukçu, İ. A. (1995). Tasavvuf ve Sevgi. İstanbul. Ergün, M. (2011). Tasavvuf Eğitimi ve Yunus Emre. X. Uluslararası Yunus Emre Bilgi Şöleni. Es
- kişehir. Fersahoğlu, Y. (2000). Din Eğitimi ve Öğretiminde Duygu Transferi. MÜİF Dergisi . Frager, R. (1997). Essential Sufism. (J. Fadiman, & R. Frager, Dü) San Francisco: Herper San
- Francisco. Gölpınarlı, A. (1965). Risaletü-n Nüshiye ve Divan. (A. Gölpınarlı, Dü.) İstanbul. Gölpınarlı, A. (1961). Yunus Emre ve Tasavvuf. İstanbul: Remzi Kitabevi4. Hakkı, E. İ. (2011). Marifetname. (C. Durmuş, & K. Kara, Çev.) İstanbul: Erkam Yayınları. Kayıklık, H. (2011). Tasavvuf Psikolojisi. Ankara: Akçağ Yayınları. Koç, E. (2003). Yunus Emre Düşüncesinde Aşk ve Eğitim. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araş
- tırma Dergisi , 9 (26), 250. Küçük, S. (1995). Yunus Emre'ye Göre Bilgi. Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri (s.
- 417). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Meydan, H. (2015). Din Eğitiminde MAnevi Boyut. İstanbul: Dem Yayınları. Ocak, A. Y. (1999). Osmanlı İmparatorluğunda Marjinal Sufilik: Kalenderiler. Ankara: Türk Tarih
- Kurumu Basımevi. Ocak, A. Y. (2016). Türk Sufiliğine Bakışlar: Türkiye'de Kültürel İdeolojik Eğilimler ve Bir 13. - 14.
- Yüzyıl Türk Halk Sufisi Olarak Yunus Emre'nin Kimliği. İstanbul: İletişim Yayınları. Ocak, A. Y. (2016). Türk Sufiliğine Bakışlar: Türkiye'de Yunus Emre Araştırmaları Üzerinde Genel
- Bir Değerlendirme ve Yunus Emre Problemi. İstanbul: İletişim Yayınları. Oruç, C. (2010). Okul Öncesi Dönemde Dini Duygunun Kökenleri ve Gelişimi. Dinbilimleri Aka
- demik Araştırma Dergisi , 10 (3), 80. Özbay, H., & Tatçı, M. (1991). Yunus Emre ile İlgili Makalelerden Seçmeler. Ankara: Kültür Ba
- kanlığı Yayınları. Pekolcay, N. (1995). Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri: Yunus Emre'de ki İlahi
- Basımevi. Tahralı, M. (1995). Uluslararası Yunus Emre Sempozyumu Bildirileri: Yunus Emre'nin Şiirlerinde
- Tasavvufi Mefhumların Akisleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Tatçı, M. (1998). Yunus Emre Divanı. Ankara: Akçağ Yayınları. Tatçı, M. (1989). Yunus Emre'de Bilgi. Milli Eğitim (82). Topçu, N. (1966). Yunus Emre'de Vahdet-i Vücud. Türk Yurdu , 81,87.
