Güney Bavyera’daki Türkçe Anadili Dersi ve Türkçe Öğretmenleriyle İlgili Paradigmatik Bir Değerlendirme
Author :
Abstract
Almanya Federal Cumhuriyeti ile 1961 yılında imzalanan iş gücü anlaşmasının ardından ülkedeki işçi çocuklarının eğitimi için de bir dizi önlemler alınmış ve uygulamaya koyulmuştur. 1973 yılında Türkçe derslerine başlanmıştır. MEB da 1977 yılında yurt dışı teşkilatını kurmuş ve eğitim ataşeliklerini oluşturmuş; Türkiye’den Bakanlıklararası Ortak Kültür Komisyonu üzerinden öğretmen görevlendirmeleri yapmıştır. Bavyera’daki okullarda Türkçe anadili derslerinin yanı sıra çocuklara Almanca kursları ve ülkelerine döndüklerinde kendi okul sistemine uyum sağlayabilmelerini teminen Türkçe alan dersleri verilmeye başlanmıştır. Almanca bilgisi iyi olanlar Türkçe sınıflardan Almanca eğitim verilen sınıflara da geçebilme imkânına sahip olmuştur. Bu uygulama 2004 yılına kadar devam etmiştir. Bavyera Eyaleti Hükümeti [Bayerische Regierung] 14 Eylül 2004 tarihinde aldığı yeni bir karar ile bu derslerin verilmesini Başkonsolosluğun uhdesine bırakmış; bu dersin beş sene içinde okullardan kademeli olarak çıkarılması kararını almıştır. Bu karara karşı, 2004 yılında düzenlenen kampanya sonunda 38.700 imza toplanmasına karşın, sonuç alınamamıştır. Bavyera Eyaleti Hükümetinin [Bayerische Regierung] aldığı bu karar, 2009 yılından bu yana uygulanmaktadır. Buna göre; Hırvat, Portekiz, Macar, İtalyan, İspanyol ve Türkiye kökenlilere için tek tip bir uygulama yapmaktadır. Bu uygulama çerçevesinde ilgili ülkelerin konsoloslukları tarafından hazırlanan başvuru formları ve dilekçeler bakanlığın ilgili birimleri tarafından il eğitim müdürlükleri üzerinden bütün okullara bir genelge ile dağıtılmakta ve okullarda biriken başvuru dilekçeleri, okul yöneticileri tarafından başkonsolosluklara toplu olarak gönderilmekte ve bu okullardaki talebe göre öğretmen istihdamı sağlanmaktadır. Halen Türkiye Cumhuriyeti Münih Başkonsolosluğu Eğitim Ataşeliği görev bölgesi olan Güney Bavyera illerinde (Oberbayern, Niederbayern und Schwaben) 41 Türkçe ve Türk Kültürü (TTK) dersi öğretmeni görev yapmaktadır. Türkçe ve Türk Kültürü (TTK) derslerine katılan öğrenci sayısı 15 Aralık 2018 tarihi itibari ile 232 okul ve dört ayrı Sivil Toplum Kuruluşlarında olmak üzere toplam 2614’tür. 2018/2019 eğitim öğretim yılında çalışmakta olan Türkçe ve Türk Kültürü Dersi öğretmeni sayısı toplam 41 kişi olup, öğretmen başına düşen öğrenci sayısı ise 65, okul sayısı 5,6’dır.
Keywords
Abstract
After the employment contract was signed in 1961 with the Federal Republic of Germany, a series of measures to educate workers' children in the country were taken and implemented. Turkish courses began in 1973. In 1977, the Ministry of National Education established its foreign organizations and opened the Education Units in the Consulate General. Teachers from Turkey were transferred abroad via the Interministerial Culture Commission. The Bavarian schools offered Turkish language courses as well as German courses for immigrant children so that they could adapt to their own school system when they returned to their countries. Those with good knowledge of German had the opportunity to move from the Turkish classes to the German-speaking rule classes. This was continued until 2004. On 14 September 2004, the Bavarian government took a new decision to phase out Turkish schools within five years and to hand over Turkish language courses to the Consulate General. As a result, in 2004 a campaign collected 38,700 signatures to reintroduce Turkish language courses, but ranked at the Ministry but did not produce any positive results. The decision of the Bavarian government came into force in 2009. It is a uniform application for Croatian, Portuguese, Hungarian, Italian, Spanish and Turkish origin. Under this decision, the application forms prepared by the consulates of the countries concerned will be distributed to all schools through the provincial governing bodies from the relevant departments of the ministry, and the forms collected at the schools will be sent by the school administrators to the Consulate General and the hiring of teachers will be done according to the demand in these schools. In the federal states of Southern Bavaria (Upper Bavaria, Lower Bavaria and Swabia), which is still responsible for the education system of the Republic of Turkey at the consulate in Munich, there are currently 41 Turkish and Turkish cultural teachers. The number of students participating in the Turkish and Turkish Culture (TTK) will be 2,614 in the total of 232 schools and four separate non-governmental organizations as of 15 December 2018. For the 2018/2019 school year, the number of Turkish and Turkish cultural teachers is 41, the number of pupils per teacher is 65, and the number of schools is 5.6.
Keywords
- CEMALOĞLU, Necati; ERDEMOĞLU ŞAHİN, Dilek (2007). Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi. İçinde: Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt 15, No: 2, ss. 465-484.
- ÇAKIR, Mustafa; YILDIZ, Cemal (2016). Almanya’daki Türk Öğretmenlerin Türkçe ve Türk Kültürü Dersine İlişkin Görüşleri. International Journal of Languages’ Education and Teaching. Year 4, Issue 3, December 2016, p. 217-257.
- ÇELİKTEN, Mustafa (2005). Neden İş Analizi Yapılmalı?. İçinde: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı: 18 Yıl: 2005/1 (127-135 s.)
- FIRAT, Abdullah (2008). Eğitim Yönetiminde Paradigmalar ve Etkileri. Eğitim-Bir-Sen Basın Yayın. 15.02.2019 tarihinde http://www.ebs.org.tr/makaleler/91/11/diger-yazarlar/egitimyonetiminde-paradigmalar-ve-etkileri---abdullah-firat adresinden alındı.
- FRIEDRICHS, Jürgen (1980). Methoden empirischer Sozialforschung. 13. Basım. Opladen: Westdeutcher Verlag.
- KARASAR, Niyazi (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler ve Teknikler. 12. Basım. Ankara: Nobel.
- ÇELİK, Vehbi (1993). Etkili Bir Okul İçin Stratejik Yönetim. Eğitim ve Bilim Dergisi. 19.02.2019 tarihinde http://eb.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/5904 adresinden alındı. s. 28’den aktarım: “TÜMER, S. (1993). Neden Stratejik Yönetim. Verimlilik Dergisi, Milli Prodüktivite Merkezi Yayını, 1, Ankara, ss.99–118”
